Yeşil ve Rekabetçi - Rekabet Üzerine, 09 / Michael Porter / 2008

Michael E. Porter, Claas van der Linde, Ekim 1995

Herkes yaşanabilir bir gezegen istiyor ama diğer yandan rekabetçiliğe zarar verdiği düşünülüyor. Karar mercileri, iş liderleri ve çevreciler çevre düzenlemesinin durağan maliyet etkilerine odaklanıyor ve inovasyonun daha önemli olan dengeleyici verimlilik faydalarını göz ardı ediyorlar.

Hollanda çiçek sektörü, dünya kesme çiçek ihracatının %65 idir. Toprak denizden kazanılıyor ve iklim ziyadesiyle soğuk. Geleneksel karşılaştırmalı üstünlükten yoksundur. Değer zincirinin her aşamasında inovasyon yaparak, kaynak verimliliğini artırmış, teknoloji ve uzmanlaşmış girdileri yaratmıştır.

Artıkların, zararlı maddelerin veya enerji formlarının çevreye kirlilik olarak boşaltılması kaynakların eksik, verimsiz veya etkisiz biçimde kullanıldığını gösterir. son yıllarda daha gelişmiş şirketler ve düzenleyiciler, kirliliği gerçekleşmeden sınırlandıracak malzeme ikamesi veya kapalı döngü süreçleri gibi yöntemler kullanan ve bazen kaynak azaltma da denilen çevre kirliliğini önleme kavramını benimsiyorlar.

Bu yaklaşım 1980 lerin kalite devrimine benziyor. Bugün kalite artarken maliyetlerin düşebileceği fikrini kavramakta zorlanmıyoruz. İlkeler benzer: Girdileri daha etkin kullan, tehlikeli ve işlenmesi zor malzemelere ihtiyacı ortadan kaldır, gereksiz faaliyetlere son ver

Çevre düzenlemelerine karşılık yapılan inovasyonlar iki ana kategoridedir:

• Gerçekleştikten sonra çevre kirliliğiyle başa çıkmanın maliyetini düşüren teknoloji / yaklaşım. Temelinde çevre kirliliğinin içerdiği kaynakları alıp değerli bir şeye dönüştürme çabası yatar.
• Kaynak verimliliğini artırarak çevre kirliliğinin temel nedenlerine çözüm arayışı.

Çevre düzenlemesine ihtiyaç vardır: Kendiliğinden olmaz çünkü gerçek dünyada yöneticilerin bilgileri, zamanları, dikkatleri kısıtlıdır. Müşteriler de kaynak verimsizliğinin, çevre kirliliğinin bedelini ödemek zorunda kalır. Düzenleme 6 sebeple gerekir:

• şirketleri inovasyona motive etmek
• inovasyonun yetersiz kaldığı veya zaman aldığı hallerde çevre kalitesini artırmak
• şirketleri olası kaynak verimsizlikleri ve potansiyel teknolojik gelişim alanları hakkında uyarmak, eğitmek
• ürün ve süreç inovasyonlarına çevre dostu nitelik kazandırmak
• şirketler - müşteriler çevre ve kaynak verimsizliğini kavrayana kadar çevre iyileştirmesi için talep yaratmak
• yeniliğe dayalı çevresel çözümlere geçiş döneminde oyun sahasını düzenleyerek bir şirketin çevre yatırımlarından kaçınarak konum kazanmasını önlemek

ABD' nin düzenleyici süreci, önleme yerine temizlemeye yoğunlaşarak, belirli teknolojileri dayatarak, gerçekçi olmayacak kadar kısa uyum süreleri koyarak ve şirketleri gereksiz yere yüksek belirsizlik düzeylerine maruz bırakarak sorunlara sebep olmuştur. Doğru düzenlemede;

• teknolojilere değil, sonuçlara odaklanın
• gevşek değil, sıkı bir düzenleme getirin
• kaynak yönündeki çözümleri teşvik ederken, son kullanıcıya mümkün olduğunca yakın bir düzenleme getirin
• aşamalı başlangıç dönemleri kullanın
• piyasa teşviklerine başvurun
• ilgili alanlardaki yönetmelikleri uyumlaştırın veya yakınlaştırın
• düzenlemeleri diğer ülkelerle eşzamanlı olarak veya onlardan biraz önce gerçekleştirin
• düzenleme sürecini daha istikrarlı ve öngörülebilir kılın
• en başından itibaren standartların belirlenmesinde sektör katılımı isteyin
• düzenlemeciler arasında güçlü teknik yetkinlikler geliştirin
• bizzat düzenleme sürecinde harcanan zaman ve kaynakları asgariye indirin

Çevresel etki, verimliliği ve rekabet gücünü artırma sürecine dahil edilmelidir. Karar alma sürecini çevre kirliliği kontrol modeli değil, kaynak verimliliği modeli yönlendirmelidir.

• şirketler ilk olarak doğrudan ve dolaylı çevresel etkilerini ölçebilirler
• yöneticiler kaynakların daha az kullanılmasındaki  fırsat maliyetini görmeyi öğrenebilirler
• şirketler inovasyon tabanlı, verimlilik artırıcı çözümleri tercih etmelidir.
• şirketlerin hem düzenleyicilerle hem de çevrecilerle yeni ilişki türlerini tanımlarken daha proaktif olmaları gerekir.

Yeni yaklaşım, çevre gelişimini ve rekabetçiliği bir araya getiriyor. Kaynakları boşa harcayan yöntemlere takılıp kalan ve çevre standartlarından "çok pahalı" oldukları için vazgeçen gelişmekte olan ülkeler asla rekabetçi olamaz ve yoksulluğa düşer.