Ç= Çalışan (memur, mühendis, müdür,...). Güvence, paradan daha önemlidir. Sistem için çalışır.
S=Serbest Meslek sahibi (terzi, bakkal, doktor, avukat, emlakçı,...). Kendi işinin patronu, bağımsız ruhlu, kontrolu elinde tutmak isteyenler, işin başında değilken işler bozulacaktır, işin sahibidir. Sistemin içindedir.
İ=iş sahibi (küçük şirketler, istihdam sağlayanlar). Ekip kurarlar, liderlik ederler, işin başında değilken bile iş devam eder, işin değil-sistemin sahibidir. Sistemi kurar, sahip olur veya denetler.
Y=Yatırımcılar (fon sahipleri, bizzat çalışmayan ve paradan para kazananlar). Zenginlerin oyun bahçesi, paranın servete dönüştüğü yer. Sisteme para yatırır.
Zengin olmakla servet sahibi olmak aynı şey değildir. Pasif geliriniz giderleriniz aştığında zengin olursunuz, servet parayla değil süreyle ölçülür, çalışmadan ve yaşam standardınızı koruyarak ne kadar dayanabileceğinizi gösterir. Aktif varlık cebinize para koyan, pasif varlık cebinizden para alan varlıktır. Zengin olmak için okulda başarılı olmak gerekmez. Zenginlerin en değerli gelir kaynağı "farklı düşünme yetenekleridir".
Okuldan sonra yoksul babalar Ç (Çalışan, maaşlı) olur, zamanla borçlanır, işini yani gelirini kaybetme korkusu büyür. Bazısı çok iş değiştirerek gelirini artırmaya çalışır ancak nakit akışını yönetemiyorken daha fazla para yaşanan sorunları çözmeye yetmez. En büyük iki harcama vergi ve borç faizidir. Çalışanken bundan kaçmak mümkün değil... Borç, özgürlüğünüzü elinizden alır.
Ç ler cesaretlenerek S olabilir ancak ABD de kurulan şirketlerin %90 ı ilk 5 yılda kapanıyor, kalanların %90 ı ikinci 5 yılda kapanıyor... Yani bu her zaman işe yarayan bir çözüm değil. Yan gelir elde etmek için S olmak gerekmez. .
Ölçüm çeyreğinin sağ tarafında (İ - Y) vergi avantajı yani yasal olarak vergiden kaçınarak daha hızlı zenginleşme fırsatı bariz olarak sol tarafa (Ç - S) göre çok daha güçlüdür. Patronun görevi sizi zengin etmek değil, maaşınızı ödemektir, zengin olmak size düşer! Yatırımcılık sermaye ve bilgi ağırlıklı bir süreçtir. Riskli olan yatırım yapmak değil, eğitimsiz (finansal okuryazarlık) kalmaktır. Ekonomik krizler Ç-S leri diğerlerinden daha kötü etkiler.
İ olurken 3 çeşit şirket sistemi var: Para alırken kazanılır, satarken değil.
- Kendi sistemini kurmak,
- İmtiyaz (franchise) almak,
- Tedarik zincirine dahil olmak.
Y olduğunuzda önünüze 7 düzey çıkıyor:
- Düzey0: Yatırım yapacak hiçbir şeyleri olmayanlar
- Düzey1: Borç alanlar
- Düzey2: Tasarruf yapanlar
- Düzey3: "Uyanık" yatırımcılar:
- 3-a: paralarını finansal danışmanlara teslim edenler
- 3-b: olumsuzcular
- 3-c: kumarbazlar
- Düzey4: Uzun vadeli yatırımcılar (ABD deki çoğu milyarder bu gruptaymış)
- Düzey5: Usta yatırımcılar
- Düzey6: Kapitalistler
- Kendi işinize bakın (iş kurmak gerekmez, kira/telif/faiz vb pasif gelir yaratın)
- Nakit akışınızı kontrol edin (masrafları kısın, kötü borçlardan kurtulun)
- Risk ile Riskli arasındaki farkı görün (pasif gelir yaratan varlıklar için iyi borç yapın)
- Yatırımcı tipinizi belirleyin, 3 tip bir arada da olabilir.
- A: sorun arayarak çözmeye çalışanlar
- B: Çözüm arayanlar (Ç-S lerin çoğu burada, finansal danışmana aşırı güvenenler)
- C: "Ben bimemciler"
- Akıl hocaları arayın (aynı yoldan geçmiş, fiilen tecrübe etmiş birini bulun)
- Hayal kırıklığınızı güce çevirin (vazgeçmeyin, yürümeyi öğrenirken de defalarca düştünüz)
- İnanın (motive kalmalısınız, kimse kolay demedi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder