Fabrikayı herkes biliyor ama pek azı okul, hastane, kömür madenleri ve hidroelektrik santralleri işlettiğini biliyor..
Eğitime erişime kısıtlı (en yüksek puan alanlar değil) öksüz - yetimlerin bu hayatta bir fırsata sahip olabilmelerini, sadece akademik değil iş becerisi öğretilmesini, okurken de saat ücreti alabilmesini önemsiyor..
Konu araba değil, enerji-motor ile hayatı iyileştirmek!
Yoksulluğu ortadan kaldırmak ve gelir dağılımını düzeltmek istiyor. Elbette hayat tastamam adil değil ama bu vazgeçmeyi gerektirmez, bu dünya kütüphanede kitap okuyarak değil, kolları sıvayınca değişir.
Wage Motive = Ücret motivasyonu. Şirketleri ortaklar (kar) veya çalışanlar (işçilik) için değil, toplum için çalıştırmalıyız. Çalışanlarımız, müşterilerimiz haline gelebilmeli. Kimse asgari ücreti belirleyebilecek kadar bilge değil! Ücretin bir noktada sabitlenebilmesi yönetim ve inovasyonun sonuna geldiğimizi gösterir, geldik mi?
Çalışana hak etmediği kadar yüksek ücret verip, ürün fiyatlarının artışı nedeniyle alım gücünü sağlayamazsanız zalimlik edersiniz. Daha ucuza mal edip oluşan faydanın tamamını çalışanlara aktarırsanız yatırımla işinizi geliştirme fırsatını kaybedersiniz. Bu faydaya ortaklara aktarırsanız ürün fiyatı değişmez, talep azalır, işin devamlılığı riske girer. Oluşan fayda ürün fiyatlarını düşürerek topluma yansıtılmalıdır, böylece talep artacak, istihdam sağlanacaktır.
Kurulan her işin ölçeği büyümelidir. Büyük işler, parayla değil, iyi servisle kurulur. Büyüklüğün limiti talep kadardır. Ülkelerin liderliği politik veya askeri değil, endüstriyeldir. Dikey entegrasyon ara süreçlerde mükerrer kar-vergi yükünü ortadan kaldıracaktır. Finansman-kredi güdümünde iyi sonuç alınamaz, sanayi ve finansman ayrıştırılmalıdır. Kar, kötü değildir ancak topluma yansıtılmalıdır. Karı artırmak için işçiliği ucuzlatmak iyi bir çözüm değildir, yüksek kalitede iş için nitelikli çalışan gerekir.
Prensipler: İş ortamında sürdürülebilirlik, temizlik, iş güvenliği, yüksek saat ücreti, azalan haftalık çalışma saatleri, her sene ürünün daha ucuza sunulması, dikey entegrasyonla işin büyütülmesi, standart parça kullanımı, israfın azaltılması, süreç iyileştirmesi, standartları asgari seviye olarak görmek, her prosesin bitiminde kontrol ederek hatalı malzemeyi ilerletmemek, akışı sağlamak, aşırı üretimi önlemek, stokları depoda değil transit halinde tutmak,
Cezaevlerindeki mahkumların çalıştırılmaması, meslek öğretilmemesi israftır. Malzemeden tasarruf edebilmek her işletmenin topluma borcudur (sürdürülebilirlik). Bir kişilik iş için iki kişiyi çalıştırmak topluma karşı işlenen bir suçtur. Makineler parasını vererek alanın değil, işleten çalışanların değil, kaynakları sağlayan toplumun malıdır. Tedavi edebilmek iyidir ama hastalığı önleyebilmek daha iyidir. Sanayiyi büyük şehirlerden taşraya doğru yayarak gelir dağılımını iyileştirebiliriz, verimliliği sağlarız, çiftçilerin boş zamanlarını sanayide değerlendirebiliriz, taşranın hayat kalitesini yükseltebiliriz.
Doğru fiyat ürünün karlı satılabileceği en düşük fiyattır. Doğru ücret firmanın karlı kalabildiği en yüksek ücrettir. Bağışlar, hayırseverlik toplum için iyi değil, kötüdür. Esas olan üretme becerisidir. Çiftçilerin temel sorunu hayvancılıkta ölçek ekonomisine ulaşamamaları, çok ürünlü değil, tek ürünlü tarımı mekanize olmadan yapmaları ve boş zamanlarını değerlendirebilecekleri bir sanayi işinde çalışma fırsatı bulamamalarıdır.
Gelir dağılımı ve verimli işletmeler yasalarla, hükümet müdahaleleriyle kurulamaz.
My Life & Work / Henry Ford yorumu için bu yazıya bakabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder